Επι-τόπιες Ιστορίες..

Η επιτόπια έρευνα είναι μια ιδιαίτερα απαιτητική μέθοδος έρευνας. Κατά τη διάρκεια αυτού του εγχειρήματος ο ανθρωπολόγος εκτίθεται σε καταστάσεις, άτομα, κοινωνικούς αλλά και φυσικούς χώρους και πάνω απ’ όλα εκτίθεται σε νέες δυνατές εμπειρίες.

Γίνεται έτσι μάρτυρας διαφόρων ‘ιστοριών’ που εκτυλίσσονται καθημερινά γύρω του. Βιώνει πραγματικότητες και πολλές φορές προσπαθεί να τις προσεγγίζει επιστημονικά, να τις κατανοήσει και να τις τοποθετήσει στο θεωρητικό του πλαίσιο. Πολλές άλλες φορές όμως, έρχεται αντιμέτωπος με καταστάσεις οι οποίες δεν μπορούν να μην τον επηρεάσουν συναισθηματικά και μάλιστα θα έλεγα πως αυτό είναι αλήθεια στις περισσότερες των περιπτώσεων.

Όπως δεν γίνεται να μην επηρεάσει ο ίδιος με την παρουσία του τα άτομα και τις καταστάσεις στο πεδίο του, έτσι είναι σχεδόν απίθανο να μην επηρεάσουν και αυτά που ζει καθημερινά τον ίδιο. Βέβαια κάποια συμβάντα μας κάνουν περισσότερο εντύπωση και κάποιες από αυτές τις ιστορίες ίσως αξίζουν να τις μοιραστούμε και εκτός των πλαισίων του ακαδημαϊκού λόγου.

Αυτή είναι μία πρόσκληση για να ανεβάσουμε ‘επί-τόπιες' ιστορίες που έχουμε βιώσει. Ιστορίες που θεωρούμε άξιες λόγου γιατί είναι αστείες, γιατί μας επηρέασαν συναισθηματικά ή απλά γιατί μας δίνεται η ευκαιρία μέσω του μπλόγκ αυτού να γράψουμε λίγο διαφορετικά ίσως πιο λογοτεχνικά ή πιο βιωματικά και να ακούσουμε ο ένας τα σχόλια του άλλου.

Η πρώτη ιστορία λοιπόν που ακολουθεί είναι του Κωστή ο οποίος κάνει αυτή τη χρονιά την επιτόπια του στα Σφακιά.

Καλή ανάγνωση..