CALL FOR FILMS – REFUGE IN FILMS 2008
Following the resounding success of 2007, New Generation is pleased to announce 'Refuge In Films 2008' and is now opening to new interesting films about refugees and immigration matters.
As part of Refugee Week, Refuge in Films is a film festival which aims to raise awareness on the struggles and stories of migrants and refugees around the world. Last year the festival screened 30 films, from refugee community productions to main stream films.
'Refuge in Films 2008' will take place between 16th and 22nd June 2008, and is organised in partnership with Perspectives, consultancy focused on raising social awareness through the production and distribution of documentaries, and will also include an art exhibition and workshops on visual arts.
Deadline for Submissions: 21st March 2008
Address: IRMO/co New Generation, UNIT8
For further information:
Beatriz Villate
Refuge in films
07903494703
5 comments:
Paizei ena zitima otan ena festival exei thematiki 'ton prosfiga' i 'to metanasti'. Lanthanei mia ousiopoiisi ton katigorion afton,
parola ta profanos kaloproereta arxika kinitra.
Eftixos i thematiki de legetai 'film for refugees' i 'films for immigrants' giati ekei tha milousame gia safos megaliteri ousiopoiisi.
Ta stereotypa, patane pano se aoristes kai ypervatikes genikefseis.
Eite ta thetika eite ta arnitika.
Themiti i xrisi tou 'o kaimenos o metanastis'(is a film festival which aims to raise awareness on the struggles and stories of migrants), pou isos na nai kai afto pou xriazontai amesa aftoi oi anthropoi.
I thematiki tha mporouse na exei kai titlo 'perpatontas dyskola' i 'zoi sto orio' i kati antistoixo xoris na xanei kati apo tin allilegii kai ti simparastasi pros metanastes kai prosfiges, apofevgontas omos tin proanaferthissa ousiopoiisi i opoia isagei enan stereotypiko logo 'apo tin piso porta'.
Pantos ki epidi sinexeia to skeftomai ta teleftaia xronia, einai ena zitima sovaro, sta plaisia politikon stratigikon, pote oikeiopoieisai kai pote afineis piso ena sinthima opos 'eimaste oloi alvanoi', 'eimaste oloi omofilofiloi', 'eimaste oloi ... otidipote meionotiko kai eggenos katapiesmeno'.
Prin 10 xronia to 'eimaste oloi alvanoi' eixe simantiko logo iparksis.
Simera omos?
Theoro pos perissotero siskotizei para apokaliptei pragmata...(des katapiesi alvanidon apo tous antres tous, yparksi plousion kai sxetizomenon me ti mafia, ethikiston, fasiston,...)
Den einai mia katigoria kai einai sovaro provlima afto pou dimiourgeitai apo ton 'agapisiariko' men, stereotypiko ki en telei sintiritiko aristero logo.
y.g
pote den katalava afto to diaxorismo anamesa sto metanasti kai ton prosfiga.
Prosfigas ipotithetai oti einai aftos pou anagazetai na figei eno o metanastis to apofasizei o idios!
Gamo!
Diladi o metanastis den anagazetai na allaksei topo alla to kanei giati tou aresoun ta taksidia kai oi peripeteies!
Kai to allo?
Yparxei kai i katigoria ton oikonomikon metanaston...
Ton anthropon diladi pou erxontai stin Ellada px gia douleia dil. gia oikonomikous logous... ki oxi san tous ALLOUS... aftous pou erxontai gia kallitexnikous logous!!!!
Pote tha paroume tis mpoulntozes na gremisoume olo afto to sintiritiko kai katapiestiko oxeto?
9000 nekroi sta sinora tis E.E ki ametrita ekatomiria stivagmenoi sta mitropolitika ipogeia.
Ta kondilia gia festivalakia kai ektheseis pantos oi Brixeles ta dinoun!!!
San tis filanthropies pou anakoinonoun kathe xrono oi megales epixeiriseis... pou eno i iparksi tous dimiourgei to provlima, prospathoun oi idies meta na to lisoun.
Ouuust!!!
Συνφωνώ με τον προβληματισμό σου.. Απλά θα ήθελα να σου ζητήσω κάτι, ασχετο μεν, αλλα σημαντικό: Αν είναι έυκολο - και αυτό πάει σε όλους μας - μεγάλα comments και posts να γίνονται με ελληνικούς χαρακτήρες για να διαβάζονται εύκολα! ευχαριστώ
ok. mono ellinika apo do kai pera sta comments...ΤΙ ΓΚΡΙΝΙΑΡΗΣ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ!!!
Εχεις δικιο ομως...
Ρε συ Λυκουργο μηπως ειναι καπως υπερβολικη η κριτική σού? Σε ποιον ακριβώς την απευθύνεις? Πριν λίγες μέρες είμασταν εδώ στην Πόλη στους δρόμους για το μνημόσυνο του θανάτου του Hrant Dink του Αρμένιου δημοσιογράφου που δολοφονήθηκε και στις φωνές όλων το σύνθημα "ειμαστε όλοι Hrant Dink", "είμαστε όλοι Αρμένιοι"....έ ...έχει πολιτική σημασία να είσαι σε θέση να ουσιοποιείς ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ (des Spivak)την θέση σου και ταυτόχρονα να μπορείς να ξεζουμίζεις το μυαλό σου για να βρεις ένα άλλο επίπεδο αναλυσης/(αυτο)κριτικής. Ξέρω ότι δεν διαφωνουμε και πολύ απλα δεν καταλαβα γιατι αυτο το συνέδριο σου προκάλεσε όλα αυτά...και μου φάνηκε ότι τα μπλέκεις όλα μαζί....εμένα ο τίτλος μου άρεσε κιόλας πάντως...μήπως χάνω κάτϊ? το τι μπορει να παρουσιασει ο καθένας και πόσο κριτκο ταινιακι μπορεί να δημιουργήσει ειναι η ίδια η πρόκληση μίας τέτοιας έκκλησης...και το τι μπορεί να μπει κάτω από την έννοια της προσφυγικότητας ή του μετανάστη ειναι και το διακύβευμα....δεν μου φάνηκε να το περιοριζει κάπως..
Ενα αλλο επιπεδο αναλυσης και αυτοκριτικης ηταν αυτο που ηθελα να κανω Ειρηνακι...
Με αφορμη ενα γεγονος που ολοι μας γουσταρουμε (ενα σινε-φεστιβαλ με θεμα τη μεταναστευση) και ακριβως πανω στο 'γαμω!' που ολοι μας λεμε... διαλλεξα να κανω μια επισημανση, εναν αναστοχασμο... μια γκρινια... ενα 'πλην'...
Ολοι (φανταζομαι) ειμαστε με τους προσφυγες και τους μεταναστες (στο εξης δεν ξαναδιαχωριζω τις κατηγοριες αυτες, το θεωρω ανουσιο για τη συγκεκριμενη κουβεντα), πως τους συμποναμε, πως νιωθουμε οργη απεναντι στον 'αορατο καποιο' που φταιει, πως δραστηριοποιουμαστε κλπ κλπ.
Αυτη ειναι η αρχη... ως εδω συμφωνουμε.
Αυτος ομως ο αορατος καποιος, το συστημα, η εξουσια, το πλεγμα εξουσιων... που διαχεεται καλειδοσκοπικα... που αναπαραγει απειρα χωροχρονικα σημεια οπου στρατηγικα (συμφωνω με τα μπουνια εδώ) εμεις πρεπει να αντιταχθουμε και να ουσιοποιησουμε το πολιτικο Εγω (ή Εμεις) μας..
Ταυτοχρονα όμως ουσιοποιωντας και τον Αλλο. Τον Απεναντι.
Ετσι τον κανουμε ορατο κατι που αποτελει βασικη προυποθεση στο να γινει προσπελασιμος.
Αλλιως μενουμε σε μια οδυνηρη και ατερμονη δυσανασχετιση… Ένα πλην που υπαρχει μονο ως πλην, σε μια κυκλικη ταυτολογια που τελικα δεν εξελισσει τιποτα…
Η εννοια της στρατηγικης ουσιοκρατιας θαρρω πως δεν ειναι μονο το 'ειμαστε ολοι Αρμενιοι' αλλα ταυτοχρονα, εγγενως συμφυτα κουβαλα μαζι του τον εθνικιστη Τουρκο, τον Αλλο... τον Απεναντι...
Οπως το 'ειμαστε ολοι αλβανοι' στηνεται απεναντι στον ελληναρα...
Δε συμπαθεις το συγκεκριμενο ρημα, θεωρωντας το στατικο , αλλα εδώ ταιριαζει (στηνεται και ξεστηνεται, όταν αλλαζουν οι οροι και οι συσχετισμοι δυναμης).
Απεναντι στον παρανοικο, προγονοπληκτο ελληναρα, που δεν ανεχεται αλβανους οπαδους να πανηγυριζουν στην ομονοια, ειμαστε ολοι αλβανοι... Οχι απεναντι στην αλβανιδα
Εκεινη τη στιγμη όμως ουσιοποιειται και ο Άλλος. Ο Ελληνας.
Το τι θα πραξει ο καθενας μας απεναντι του είναι ζητημα αισθητικης…
Αυτο που συχνα μου λειπει απο το 'ειμαστε ολοι... κατι...' (για ενα τουλαχιστον χωροχρονικο σημειο) ειναι ο Απεναντι.
Θεωρω πως δεν αρκει πολιτικα η αλληλεγγυη και η ‘συμφωνια’ με κατι….
Δεν αρκει η παραγωγη ενός θετικου λογου η οποια αν θελετε να το συζητησουμε καταντα προβληματικη.
Το βημα της αλληλεγγυης εινα το πρωτο βημα. Το δευτερο είναι να δουμε ποιος είναι απεναντι.
Εδώ είναι το μετεωρο και αεναα εκρεμμες ερωτημα…
Αναζητωντας τροπους…μεσα...
που τελικα αυτα ειναι που καθοριζουν και το μηνυμα της δρασης μας.
Ενα συνεδριο ψυχιατρικης με χορηγους εταιρειες ψυχοφαρμακων που θελει να αρθρωσει μια 'φιλικη' ρητορικη προς τους ασθενεις... ειναι εξισου επικινδυνο με ενα κακο βιβλιο εξελικτικης ψυχολογιας...
Ενα φεστιβαλ για τους μεταναστες διοργανωμενο απο την Ε.Ε (δε μιλω γι αυτο της Ιφιγενειας), συσκοτιζει το γεγονος οτι η Ε.Ε υπαρχει επειδη υπαρχουν συνορα, τα οποια με τη σειρα τους δημιουργουν την εννοια του 'μεταναστη' . Ο συγκεκριμενος φορεας δε μπορει να υπαρξει εκτος αυτου του νοηματος και αυτης της σχεσης...
Ναι μεν διεκδικει κανεις τα δικαιωματα των μεταναστων σε ευρωπαικα δικαστηρια και θεσμικα οργανα της ευρωπαικης ενωσης (θα ηταν καποιος επαναστατης- εστετ, με σαφως μεσσιανικες τασεις, για να αρνηθει μια δραση τετοιου τυπου), αλλα δε μπορεις να αγνοησεις τη βαση του προβληματος που είναι η ιδια η υπαρξη των συνορων.
Τωρα θυμηθηκα και την κουβεντα που ειχαμε στην Ισταμπουλ… Εκει γυρω είναι το ζητημα.
Ψιλοδενουν οι συζητησεις.
Αυτό είναι που μας δυσκολευει… γι αυτό ολοι εμεις οι αριστεροι συχνα διαφωνουμε μεταξυ μας.
‘ψαχνοντας στα τυφλα καινουριους τροπους…’
παντα ουτοπικα
χαριζοντας στους εαυτους μας την ‘προνομιακη’ θεση του loser…
Post a Comment