Έχει σημασία η αλήθεια; Σκέψεις με αφορμή την εκδήλωση για τους τσάμηδες
Monday, March 03, 2008
Συνέδριο ΚΕΜΟ/Πάντειο, Τσαμηδες, συνέχεια...
Στο πρώτο comment θα βρείτε ένα κείμενο που έστειλε ο Δημήτρης Χριστόπουλος : Λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου και ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
Έχει σημασία η αλήθεια; Σκέψεις με αφορμή την εκδήλωση για τους τσάμηδες
Δημήτρης Χριστόπουλος*
Τώρα που καταλαγιάζει κάπως ο θόρυβος που ξέσπασε μετά την εκδήλωση με θέμα «Ιστορία και επικαιρότητα του ζητήματος των τσάμηδων» θα επιχειρήσουμε να επαναφέρουμε το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις.
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από το Κέντρο Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων σε συνεργασία με το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου μέσα στο πλαίσιο δύο μαθημάτων του Τμήματος: «Μειονότητες στην Ευρώπη» και «Ιστορία και πολιτισμός της σύγχρονης Αλβανίας». Η πραγματοποίησή της είχε αποφασιστεί το Σεπτέμβριο του 2007 ενώ η ημερομηνία της το Νοέμβριο. Γράφτηκε σε διάφορες παραλλαγές ότι η εκδήλωση ήταν τμήμα μιας ευρύτερης συνωμοσίας με στόχο τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και ότι το timing μετά την ανεξαρτησία του Κοσόβου δεν είναι άσχετο. Αυτοί που εκτοξεύουν τη συγκεκριμένη κατηγορία δεν έχουν παρά να σκεφτούν σοβαρά εάν οι διοργανωτές είναι τόσο υψηλά ιστάμενοι στις λήψεις αποφάσεων στα Βαλκάνια που ήταν σε θέση να προβλέψουν ότι πέντε μέρες πριν την πραγματοποίηση της εκδήλωσης στις 21 Φλεβάρη 2008, το Κόσοβο θα ανακήρυσσε την ανεξαρτησία του.
Η δεύτερη συκοφαντική κατηγορία είναι ότι η εκδήλωση αυτή αναπαρήγαγε ρητορείες περί «μεγάλης Αλβανίας» στην οποία συμπεριλαμβάνεται και τμήμα της Ελλάδας. Αυτό κυρίως ήταν το επιχείρημα του Alpha που ήταν ο μόνος τηλεοπτικός σταθμός που «κάλυψε» την εκδήλωση. Η συκοφαντία αυτή παρέσυρε ακόμη και καλόπιστο κόσμο να στραφεί εναντίον των διοργανωτών. Είναι απίστευτο ωστόσο ότι, καμία σημασία δεν δόθηκε στο περιεχόμενο των εισηγήσεων, από τις οποίες προφανώς όχι απλώς δε γεννάται ζήτημα «μεγάλης Αλβανίας» αλλά επιπλέον στηλιτεύτηκε ο τρόπος με τον οποίο ο αλβανικός εθνικισμός εργαλειοποιεί το ζήτημα των τσάμηδων σήμερα. Είναι ενδεικτικό για το επίπεδο του δημόσιου διαλόγου, το ότι άνθρωποι που αγνοούν και ούτε επιθυμούν να μάθουν το περιεχόμενο των παρουσιάσεων δεν δίστασαν να καταγγείλουν τις θέσεις και προθέσεις των ομιλητών στην διάλεξη αυτή και μάλιστα με τρόπο βαθιά προσβλητικό και ανοίκειο, αναπαράγοντας ανεκδιήγητα ψεύδη και ανακρίβειες.
Η τρίτη κατηγορία είναι ότι η ανακίνηση τέτοιων ζητημάτων σε μια εποχή αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια συμβάλλει – ακόμη και παρά τη θέλησή της – στην αποσταθεροποίηση και βάλλει εναντίον των ελληνικών συμφερόντων. Η απάντηση σε αυτό το επιχείρημα είναι πιο σύνθετη. Στη χώρα μας, υπάρχει κόσμος που δεν φοβάται να μελετάει τα δύσκολα. Ο κόσμος αυτός έχει την πεποίθηση ότι η ενασχόληση με τα «εθνικώς ευαίσθητα» θέματα δεν είναι επιζήμια για το εθνικό συμφέρον. Αντιθέτως, πολλαπλώς επιζήμια για την όποια εκδοχή εθνικού συμφέροντος είναι η επιβεβλημένη αποσιώπηση και η αυτολογοκρισία που κυριαρχεί σήμερα. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ζούμε σε ένα κόσμο που πλέον συζητάει για τα μειονοτικά. Επιπλέον, ζούμε σε μια γειτονιά που τα κράτη αρέσκονται κυρίως να μιλάνε για τα μειονοτικά των άλλων κρατών, όπως κατεξοχήν κάνει και η Ελλάδα. Το να προσποιείται κανείς ότι αυτά τα θέματα είναι «ανύπαρκτα» είναι βούτυρο στο ψωμί των γειτονικών εθνικισμών και αλυτρωτισμών. Ποιος τροφοδοτεί τον αλβανικό εθνικισμό και υπονομεύει τη σταθερότητα; Έξι ερευνητές σε μια πανεπιστημιακή εκδήλωση ή οι Κακαουνάκης, Γεωργιάδης και τόσοι άλλοι που φωνάζουν στα τηλεοπτικά παράθυρα ότι «οι αλβανοί μας μισούν»;
Το να ερευνά κανείς τις πραγματικές διαστάσεις των ζητημάτων συμβάλλει στην απομυθοποίηση τους και στον εξορθολογισμό τους. Ευτυχώς για την ελληνική δημοκρατία, το περιεχόμενο των διαλέξεων στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν αξιολογείται με βάση τη συμβατότητά του σύμφωνα με τις πολιτικές ορέξεις ή τη βουλιμία κάποιων δημοσιογράφων, ηθοποιών, βουλευτών και τηλεοπτικών αστέρων για τηλεθέαση σε βάρος της έγκυρης ενημέρωσης. Πριν από όχι πολλά χρόνια, στην Ελλάδα οποιαδήποτε αναφορά σε ζητήματα μειονοτήτων ήγειρε ζητήματα πολιτειακής νομιμοφροσύνης. Με πολύ προσπάθεια και κουράγιο απέναντι σε προσωπικές συκοφαντίες και οργανωμένες αντιδράσεις μιας εδραιωμένης αντίληψης που βλέπει παντού εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς, σιγά-σιγά τα πράγματα αλλάζουν.
Ένα επίσης πολύ καλό άρθρο που γράφτηκε για την περισταση -και όχι μόνο- στην Καθημερινη βρίσκεται στο: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_02/03/2008_261205
Γράψτε λάθος... δεν χώρεσε όλο το url... θα το ανεβάσω σε κανονικό post...
Το ανωτέρω link εδώ
Και ένα ενδιαφέρον σχετικό post
Τσάμηδες από τον doctor (http://dimitrisdoctor.blogspot.com)
thanks Kosta
Post a Comment